မီးခိုးေရာင္ ညေန

အရာအားလံုးျငင္းဆို
အလင္းကို ခ်ိဳ ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး
အတင္းျမိဳခ် လိုက္တဲ႕ည
ဒင္း ေတာ္ေတာ္ အ ခဲ႕တယ္

ရိပ္သိမ္းဖို႕နည္းနည္းက်န္ေနခဲ႕လို႕
ဒီေႏြဦးမွာ ငါဖူးေနတာပါ
ရြက္ဝါတစ္ခုရဲ႕စ်ပနပာာ နဂိုထက္
မွင္ေမာင္းေကာင္းစြာ လွ ခဲ႕တယ္..

ပံုေျပာဆရာတစ္ေယာက္က ေခါင္းပန္းလွန္ျပီး
ကံၾကမၼာေခါင္းေလာင္းသံေပးေနတုန္း
အသက္ရွုရပ္သြားတဲ႕ ရထားတစ္စင္း
မခိုင္မာေတာ႕တဲ႕ ေမွးစက္ျခင္းနဲ႕ပဲ တေရးနိဳး
ဘယ္လို အုတ္ရိုးတို႕က ျမင္႔သီးေဝးေခါင္လြန္းပါလိမ္႕..

ငါ႔ကိုယ္ငါ ေမးၾကည္႔မိတိုင္း
ပီပီသသ သိရတယ္
.......
ရီရတယ္ ဆိုရင္ေတာ႕
ဧရာမျပက္လံုး အျဖစ္
ငါ႔ အေခါင္းဖံုးမွာ ကပ္ရစ္ၾကေပေတာ႕

လူလုပ္ထားတဲ႕ ဗ်က္ေစာင္းမို႕
လူတီးမွ အသံျမည္မယ္..
ငါ ေနာင္ဘဝ ဘီးလူးၾကီးတစ္ေကာင္ ျဖစ္ပါေစ...
ငါ ေနာင္ဘဝ ဘီးလူးၾကီးတစ္ေကာင္ ျဖစ္ပါေစ...
ေက်ာက္ေဆာင္ကို ရိုက္ခြဲ အသံ သဲ႕သဲ႕ လွဳပ္ျပမယ္...

ေသျခင္းတရားနဲ႕ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းပမာ
တစ္ဝိုင္းထဲခြက္လွည္႔ေသာက္ရင္း ကဗ်ာစပ္
ေသရင္ေတာင္ အေခါင္းထဲ ကဗ်ာ ထည္႔သြားမယ္႕ေကာင္
ဘာအတြက္နဲ႕မွ လက္မေထာင္ရမွာ ရွက္တယ္...

ဒါကိုသိလို႕ လူေတြ ေရွာင္ၾကတာ
ကဗ်ာရွင္က ေလခြ်န္ရင္း ရွင္းျပတယ္
ကန္စပ္ေဘးက သစ္ပ်ိဳပင္ေလးကို.....


ေဗဒါေဇာ္