Wednesday, July 11, 2012

ရင္ဝွက္ပန္းပုရပိုဒ္ရဲ႕ အခန္းဆက္(၁)

အဲ႔ ဒီ ေသာၾကာညမွာ
အခ်စ္ပာာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လွေနတယ္
လမ္းက်ဥ္းေလးတစ္ခုလို
က်စ္လစ္သိပ္သည္းစြာ စီးမိုး
ေျခလွမ္းေတြတိုင္းမွာ
အားအင္ေတြ ၾကီးစိုးေနခဲ႕
အဲ႔ဒီ ေသာၾကာညေနမွာေလ.....

ေကာင္မေလးေရ........
အိုင္းစတိုင္းဆိုတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးကေတာ႔
အလ်ား၊အနံ၊အျမင္႔ နဲ႔ အခ်ိန္တဲ႔
ငါတို႔ အတြက္ ဘယ္လို ဒိုင္မင္းရွင္းမွ မလိုပါဘူးကြယ္
ရိုးရိုးေလးပဲ ခ်စ္ခဲ႔ မိၾကတာ...

ခရားေရလႊတ္
တကယ္ကို ခရားေရလႊတ္ပါပဲ
ငါတုိ႔ ၾကားမွာ ေျပာစရာေတြ မ်ားလွေခ်ရဲ႕
အို............
ေျခလွမ္းေတြ မေလာက္ဘူးကြယ္.......

ေပာာဒီ စိန္ဂြ်န္းမွတ္တိုင္ၾကီးအထိ
ရႊန္းရႊန္းေဝေနခဲ႔တာ ငါတို႔ ခ်စ္တဲ႔ အရာေတြ အေၾကာင္းပဲ
အဲ႔ဒီေနာက္ နင္႔ အေၾကာင္း ငါ႔ အေၾကာင္းနဲ႔
ေျခလွမ္းေတြ ေပါင္းခဲ႔တာ
မိနစ္ေျခာက္ဆယ္စာ စြန္းစြန္းပါ........

ကံၾကမၼာသာ သခြားသီးဆို
ငါ ဝါးစားမိတာ ၾကာေပါ႔
မေတြးရဲဘူး မေဝးရဲဘူး
အိုကြယ္ ေရးေတာင္မေရးရဲဘူး
ခ်စ္တယ္......

ကိုယ္႔လက္ကို ယံုၾကည္ထား ျမဲျမဲ
ကိုယ္႔ နွလံုးသားက မင္းမွ တပါး အျခားမရွိ
ဘဝကို လည္း ဒီလိုပဲ မွ်ေျခညွိၾကတာေပါ႔ ေကာင္မေလးေရ......

ဒီေသာၾကာညပာာ ခဏ္းနားစြာနဲ႔ လွေနတယ္
ဘဝအတြက္ ပထမဆံုး
ထို႔ေနာက္ ပထမဆံုး
ပထမဆံုး
အေသအျခာ ပထမဆံုး
အို အရာရာတိုင္းမွာ ပထမဆံုးေတြ မ်ားလွေပါ႔
ခ်စ္လိုက္တာကြယ္..........
........
......
...........ခုခ်ိန္ဆို
သူလည္းလြမ္း ငါလည္းလြမ္းနဲ႔
အိပ္မက္ေတြ ၾကမ္းေနမွာ အေသအခ်ာပါ....
ေန႔တစ္ေန႔ ရဲ ႔ ေနာက္ဆံုးလမ္းပာာ
ငါတို႔ အတူတည္ေဆာက္ထားတဲ႔
အိမ္ျပန္ခ်ိန္လမ္းေလးပဲ ျဖစ္စမ္းေစခ်င္တယ္.....
အဲ႔ဒီ အုတ္က်င္းမွတ္တိုင္ၾကီး နာမည္ဆိုးဆိုးနဲ႔
အုတ္က်င္းမွတ္တိုင္ၾကီး
ငါမုန္းလိုက္တာကြယ္......

ရင္ဆိုင္မယ္ အခ်စ္ရယ္
ကိုယ္႔လက္ကို ယံုၾကည္ထားရဲရဲ
ဘဝဆိုတာ ဖရဲသီးလိုပဲကြဲ႕
အခြံ႕ ထူထူကို ခြာျပီးမွ
ခ်ိဳျမတဲ႔ အရသာ ေတြ႕ မယ္.........

ပန္းလူတို႔ ျပကၡဒိန္ရဲ႕ ပန္းဆီေရာင္ ေတာ္ဝင္ ရက္ျမတ္ ၊ထာဝရ ရင္ခြင္ေတာ္ခဏ္းရဲ႕ ပဏာမ စီရင္ေတာ္မူရာ ေသာၾကာ ညခ်မ္းရဲ႕ ( ၃၈ )ရက္ေျမာက္ အလြမ္း........

ေဗဒါ
(11-02-2011)

No comments:

Post a Comment