ညေနဆို တလႊင္႔လႊင္႔နဲ႔ အထူးတလည္ တူညီစြာနဲ႔ အရပ္ရပ္
ဆူေလာင္သံေတြမပာုတ္ ဆာေလာင္သံေတြအျဖစ္
ျမင္ၾကည္႔ေပးဖုိ႔ ဆင္ျခင္တံုတရားမဲ႔သူေတြကို ေစာင္းတီးျပရင္း
ေခါင္းေလာင္းသံ ဆံုးခန္းမတိုင္ခဲ႔ရတဲ႔ ေခါင္းေလာင္းသံမ်ား
ရပ္တည္ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရင္း ပြင္႔လင္းစြာ
ငါ လူမွန္းသိတတ္ကတဲက စ ခုထိ လူမပီေသးဘူးဆိုတဲ႔ အသိက
လူသားမဆန္ေသး.......
ေနဝင္ေနဆဲ ဘဝေတြအတြက္ ဆူလြယ္နပ္လြယ္ နွစ္သိမ္႔မွဳမ်ား
စနစ္ဆိုး ကို အသက္ငင္ေနၾကသူမ်ားနဲ႔
ခုထိ မပာာတံတိုင္းၾကီးျခားထားတဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးနဲ႔ နိုင္ငံအေရး
ဗိုလ္ခ်ဳပ္က လူတုိင္းကို စာဖတ္ဖို႔ေျပာခဲ႔တာ အေၾကာင္းမဲ႔မပာုတ္ဘူး
ဆရာေဒါက္တာသန္းထြန္းက သမိုင္းကို သိေအာင္လုပ္ခိုင္းတာအေၾကာင္းမဲ႔
လူငယ္လား လူမမယ္လားဆိုတာ ဆင္ျခင္ရင္း ငါ ခုထိ လူသားမဆန္ေသး...
အာခံတာ မပာုတ္ေသးဘူး အမွန္တရားနဲ႔ေတာင္႔ခံတာ
မိုက္ရူးရဲဆန္တာ မပာုတ္ေသးဘူး အမွန္တရားနဲ႔ ရဲဝံ႔တာ
ပင္နီဖ်ဥ္ၾကမ္းတစ္ထည္ကို တစ္ေထာင္႔ကိုးရာနွစ္ဆယ္ စတိုင္ဖမ္းျပီး
လိပ္ျပာလံုစြာ ဝတ္ဆင္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ တစ္မနက္
အမွန္တရားကို ငါ ပ်ားရည္လို လ်က္ခဲ႔တယ္
အမွန္တရားကို ငါ ေကာင္းကင္ဘံုလို မက္ခဲ႔တယ္။
ငါ႔ေဘးက အကိုတစ္ေယာက္ စာရြက္ေလးရြက္ ေထာင္ဒဏ္တစ္သက္
ခုထိ အျပံဳးမပ်က္ သူက အမွန္တရားကို အသက္ထက္ အေလးျမတ္ျပဳခဲ႔တယ္
ေနဝင္ေနဆဲ ဘဝေတြက ဒုနဲ႔ဒယ္နဲ႔
မီးေတာက္ျမင္မွ ေျပးပက္မယ္႔ အတိတ္က အခ်ိန္ေတြကို ခါးသီးပစ္လုိက္ျပီ
ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းေတြက ထမင္းေတြလို ပုတ္သိုးကုန္ေနျပီလားလို႔ ကိုေခ်ာႏြယ္
လို ေတြးေတာရင္း လက္ခုပ္တီးေပးေန႐ံုသက္သက္ လူျဖစ္ရတာ
လူသားဆန္ျပီတဲ႔လား........
တမလြန္မွာ ေလဆက္ခြ်န္နိုင္ဖုိ႔
မယုတ္မလြန္တဲ႔ ၾကိဳးစားမွဳေတြ ရွိနိုင္ၾကပါေစ..........
ေဗဒါ
၂၁-၀၆-၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment